intro:
þótt þetta var skrifað í þessari viku þá þýðir það ekki að þetta fjalli um nútímann.
ég er alltaf að fara ofan í eitthvað, allskonar, útum allt tímalega séð.
þú hefur í höndunum þínum
ósýnilegan kaðal sem er
vafinn utan um mig miðja
þú hefur svo mikil tök á líkamanum mínum
sem þú veist ekki
einu sinni af
ég þrái þig á þann hátt
að það getur ekki talist
fallegt
hvaða tími dags hentar til að segja þér að
ég vilji aldrei giftast þér?
hvernig veit ég hvort ég sé að
hamra í þig stálið eða brjóta þig
í mola?
þú ert sólin
en samt í
svarthvítu
hlakka til að deila með þér fleiri orðum í næstu viku.